Girerken
İçimde bir sevinç,
Her şeye baştan gibi.
Kaybettiğim oyuncaklarımın,
Yitip giden mutluluğumun
Yan odadan geliyordu sesi.
Hasret bir dağ dizildi boğazıma,
Ağlamaktı tek çaresi.
Ağlayamadım, daldım odaya.
Uzandım sessizce,
Toz konmuş o yastığa.
Hayalimde yaşadım 10’lu yaşları,
Tekrar çıktım ağaçlara,
Tekrar oynadım karıncalarla.
Babam işten geldi,
Uykudan uyandım.
Oturdum onunla,
Annem çay yapmış.
İçemeden uyuyakalmış koltukta.
İkisi de yorgun bir gülümseyle bakıyor gözlerime.
Şimdi anladım o yorgunluğu; toz konmuş bu yastıkta.
Çıkarken
Kapattım tüm kapıları, ışıkları söndürdüm.
Perdelerini çektim kuş konmayan pencerelerin.
Bahçesine çıktım bu kargir evin.
Önce oyunlar oynadım toprağıyla,
Dokundum yaşlı ağaçlarına.
Anlattılar vedayı.
Anlamak istemedim.
Ağlardım, biliyorum.
Ağlamak istemedim.
Kayıt Tarihi : 13.4.2025 12:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
dilinize sağlık
Değerli yorumunuz için çok teşekkürler. Çok mutlu etti. Edebiyat hayatınızda başarılar dilerim.
TÜM YORUMLAR (2)