Tövbe Şiiri - Tuncay Doğan

Ömür günleri tükenip bittiği vakit.
Gelip de alimden tutacak mısın?
Sevenlerin terk edip gittiği vakit,
Gelip de başucumda kalacak mısın?

Takvimsiz hayatımın hazan dönemi,
Düşen bir yaprak gibi geçen günlerimi.
Susuz topraklar gibi su beklediğimi,
Gidip de Doğan dedene söyleyecek misin?

Şu yalan dünyada tek başına dolaşan,
Her gördüğü güzeli Hasret’i sanan.
Mezar taşı bile belli olmayan,
Bu garibe bir mezar verecek misin?

Yalan dünya senden bıktım usandım,
Her günüm böyle mi olacak sandın?
Şimdi pişmanım kapına geldim.
Tövbe etsem, tövbemi kabul edecek misin?