Son ilahın ölümüyle ilahlar insanların arasında çekildiler. İlahlar insanların içinde ayrılmış oldular. İttifaklar süreç salınımlarını sürekli büyütüyorlardı.
İlahın, totem kutsallığı olucu meşrulaştırması; ittifak içinde çakılı olmak kaydıyla; ilahlar totemilerin ittifak içindeki sosyal eksenle birbirine göre tanımlanmalarıydı. İttifak içinde gruplar böylece ilahi düzlemle birbirine karşı dış grup oluyordu. Dış grup olmakla birbirine karşı cinsel teması meşru oluyordu. Dış grup olmalarıyla birbirine dokunulması yapılan süreç nicelenişleri oluyorlardı.
Böylece on binlerce yıl sonra tarih selliğin belli bir döneminden sonraki yeni nesil; ikili, beşli, 1500'lü çakılı totem yansılı ilahların düzenlediği ve çoksayan toplumsal ilişkili bir yapı, içine doğmaya başladı. İttifaklar ilahlar eliyle; çoklu, analizci mantıki düşünmenin başlangıcı ve sentezi oldular.
İlahların bu tarihi görevleri ve tarihsellikleri çok önemliydi. İlahlar da soy temsilciliği, insan bilinci ve insan bencilliği üst oluşması oluşla beraber, totemi anlamda; kendi üzerine kurgulu alt benci oluşun gömülü olan güdümlemesinden de, içkindirler. Ancak ilahlar grup bilinci, grup benliği yerine; ittifak bilinci ve ittifak bencillikti, sosyo toplumsa oluşlarının; sentezi soy temsilcisidirler.
Garibin hakkını elinden alıp
Ekmeği harama banmaktır gaflet
Yalanla, hileyle günaha dalıp
İblisi can dostu sanmaktır gaflet
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta