Toprağı kazıyor nasırlı ellerin,.
Hallaç gibi eriyor ellerinde toprak.
Filizleniyor alın terin,
Anadoluda kavruktur babalar.
Gün doğmadan tarlada tırpanda,
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
ANADOLUMDA ANA LAR VE BABALAR Bİ BAŞKADIR.. ONCA ÜLKE GEZDİM YOK BİZDEKİ LER GİBİ SEVECEN SICAK KANLI.. HARİKA OLMUŞ DOSTUM ELİNE SAĞLIK ÇOK GÜZEL ANLATMIŞSIN ..KALEMİN DAİM İLHAMIN BOL OLSUN ESEN KAL..10********P
Bir baba olarak beğeniyle okudum şiirinizi..Anadolu erkeğini ,üretken,sevecen,özverili kimliğiyle çok güzel resmetmişsiniz.
Anadolu babası ,çocuklarını düşündüğü kadar yaşam arkadaşını;çocuklarının anasını da düşünür.Yemenisinin oyasını pek solsun istemez eşinin..
Esin gücünüz ve onları şiirleştirme heyecanınız sonsuzca olsun.
Tam puanım desteğinize sunulmuştur.
Tebrik ediyorum.
Erdemle...
Bir şiir bu kadar mı güzel anlatır anadulu insanını..Yüreğine ve eğzına sağlık.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta