Toprakta Yas Biter Mi? Şiiri - Gülay Özd ...

Toprakta Yas Biter mi?

toprak,
kendi nabzını yavaşlatan bir gecedir;
sen eğildikçe
sana ait olmayan sessizliği yüzüne üfler.

yas,
çatlaktan sızan bir rüya gibi
soğuk bir ıslık bırakır taşlara
kimse duymaz,
sen hariç.

bir karınca geçer üzerinden,
küçücük gövdesinde
senin bütün ağırlığını taşıyarak.

bir kök dönüp
adını bilmediğin bir karanlığa dokunur;
belki unuttuğun bir bakışın
gölgesidir orada bekleyen.

toprakta yas biter mi?
belki bir salyangozun
ıslak çizgisinde dağılır,
belki bir solucanın
yeryüzüne açtığı kör kapıdan kaçar,
belki de sadece
derinlere indikçe
senin şekline benzer.

bazen,
bir taşın yüzü değişir
ve sen fark etmeden
acının rengi ona geçer.

biter mi?
toprağa göre evet
çünkü her şeyi kendine benzetir.

insana göre hayır
çünkü insan,
unuttuğunu sanarken bile
toprağa tutunan o ince sızıyı
avucunda taşır.

yas,
bitmek için değil,
senden başka bir şeye
dönüşmek için vardır.
ve toprak bunu iyi bilir.
23.11.2025
~ Gülay Özdemir ~