Toprak Yol Şiiri - Rabia Yener

Her gelişimde yapboza bir tahta
Sonra gidişim...
Mutlu bir hüzün
Ve ondan örülmüş toprak yol
Üzerinde ben ama yalnız
Sudan bir sandalyedeyim
Çok hareketliyim ama...
Korkutuyor hareketi havanın ,
Sonra gidişim...
Sonra gidişim geliyor
Gidişim gidinceye kadar mutlu hüzün
Ve değilken yanında onun!
Yürüyorum ve yaşıyorum tam üstünde
Mutlu hüzünden toprak yolun...
İşte...
İşte bu yüzden seviyorum
Yada sevdiğim için bu yüzden
Elindeyken , sevincim bile
Buluyorum aramadan en tatlı mutluluğumu
Mutlu hüzünden toprak yolun...