Zaman;
Solgun ve gri bir koridordu orada çok üşüdüm..
Ayrı dağın çiçekleriydik aynı yağmurun altında..
Kaybolur gidermiş insan, insanda..
Öyle bir sessizlik çöktü’ki, sessizliğin içinde seslenemiyorum..
Sen duymadın yaralı feryadımı..
Kaçarak iyileşemezsin, çünkü her iyileşme yüzleşmeyledir..
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta