Üzerimden birçok yıl geçti; neler gördüm,
Üstüme basıp geçenlere dur bile demedim.
Nice tohumlara can verdim, nice fidanlar yetiştirdim.
Kaç kanlı savaş gerçekleşti bir şey yapamadım.
Duyulmayan sesimden hep nefret ettim.
Sessiz bir yığındım; herkese yol oldum.
Gördüklerim karşısında delirmeyen aklımdan da
Gözlerimin kör olmamasından da nefret ettim.
Şimdi örtün üzerimi
Görmeyeyim yaptıklarınızı
Duymayayım yalanlarınızı
Menfaat peşinde nasıl koştuğunuzu
Bilmeyeyim gerçekleri nasıl örttüğünüzü.
Kirlettiniz üstümü artık yeter!
Bana yetiştirdiğim fidanların yaprakları yeter!
Bana kim ne ekerse onu biçer!
Kayıt Tarihi : 24.6.2018 01:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!