Toprakdan bir adam,kocaman
Kolları değdi uzaya
Ayakları arş-ı alaya
Dirildi birden.
Kan kattı yüce tanrı damarlarına,can verdi.
Yürüdü toprak adam.
Unuttu anası toprağı ve çiğnedi onu.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
