Ayak üstü telâşlarda geçerken ömrümüz. Pencerenin eşiğinde günlerce sevgilisini bekleyen sevdaları özledik.
Ah nasır tutan toprak aşkım.
Ben bilmezmiydim güneşi aya, ayıda yakamoza bekletmeyi.
Sen ruhunu saran aşk ile gelsen.
Ben bilmezmiydim özümü sana bekletmeyi.
Aydın Gürz
Kayıt Tarihi : 16.6.2020 23:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!