Doğduğunda hayat
yaşayınca silah
ölünce bayrak oldun
Toprağın elleri ne büyükmüş
gömdü seni de
ben ağlamayı öğrendim
sen yaşamamayı
bir de
unutmayı öğrendik her ikimiz
toprağın hafızası zayıf oluyor
Şimdi uzaktasın yaşamdan
çiçeklerle doğmalaşmışsın
yüzünü çevirmişsin benden,
zamandan
sığınmışsın toprağa
Toprağın kucağı sıcaktır,
daha sıcak...
Kayıt Tarihi : 19.4.2012 12:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beraber bir ömür yaşanır acısı tatlısı ile, anılar. anılarla anılır gidenler. Allah güzelliklerle yaşamayı, iyiliklerle anılmayı nasip etsin diyorum. Hüzünler, kederler şiirlerde kalsın.
TÜM YORUMLAR (5)