Toprağa Düştü ( Koşa Ayak Koşma)

Başımdaki Han’ım, güzel Sultan’ım
Gittiğinde gönlüm firağa düştü
Damarımda kanım, çekildi canım
Anladım yolumuz ırağa düştü

Bir akılsız başım, sönmez ataşım
Çatıldıkça kaşım, zehroldu aşım
Yoktur bir sırdaşım, akar gözyaşım
Doldurdu dereyi ırmağa düştü.

Sen varsın özümde, gerçek tözümde
Ben durdum sözümde, çare çözümde
Yanarım közümde, fer yok gözümde
Takatsiz bedenim yatağa düştü

Kimi Kâmil dedi, kimisi cahil
Kimi delil dedi, kimisi gâfil
Gelirse Azrail, edemem tecil
Anla ki Bindebir toprağa düştü.

*
Açıklamalar:
Firak: Ayrılık, ayrılış, ayrılık üzüntüsü.
Irak: Uzak yer
Töz: Kök, asıl, cevher
Delil: İnsanı aradığı gerçeğe ulaştırabilecek iz, emare
Gâfil: Aymaz
Tecil: Erteleme