Toprağa Düşer Yaprak Şiiri - Vehbi Yurt

Verme ömrünü ağlaşan zamana
Budaklı olur ağaçlar
Tepeler de bodur

Sindirmeden üstüne gelmesin
Yeni baştan yokluğa düşüp
Tutsak olan gönlüme

Tonlar dolusu renkler
Başıma üşüştüler
Ben lale kırmızıyı sevdim
Sararmış yüzler
Gök mavisi gözler

Vefa dostun evinde
Aşağılık ruhsuz gamsız kederde
Birgün der de

Kıyısında dolaşıp zamanın
Arkandan baktırırcasına bıraktıkların
Baktıkların vazgeçer gibi

Dikenler sulanırsa büyür
Zulmü temsil eder
Adalet başımın tacı
Sarhoşluk konaklamaz
Bizde vefa var hancı
Toprağa düşer yaprak
İnsan
Çekerse acı