Toplumsal anatomi-1 Şiiri - Aysın Boyner

İnsanca farklı olsakta aynı şeyleri yaşyor söylüyoruz
kedi misali mırıl mırıl reaksiyonlar öykünmeler
bir saz bir solist çalıyor söylüyor
koşuyoruz öbek öbek olay neredeyse
sadece seyretmeye
tınlamıyoruz kural düzen
yakılıyoruz yıkılıyruz cahil pisliklerce
ölüyoruz her gün yüzlercemiz doğuyorz ertesi güne
toprak üstüne insan üstüne
hayat kotarıyor bizi kalaylı bir tepsiye
yeniden başlıyoruz ortadaki pastayı berabr yemeye
anadoluya adını veren anne ağlıyor
9 bin yıllık tarihimiz şehitler kan içinde
vatan sağolsun diyoruz unutuluyor toprağa gömünce
fidanlar dikiyoruz yetişmesi otuz sene
ormanlarımız kundaklanıyor haince
kül oluyoruz bir günde
toplumsal anatomimiz dağılıyor perde perde
sen ben biz başkaları onlar
cüretle saldırıyorlar iskeletlerimize
yok oluyoruz paylanıyoruz amerikan emperyalizmiyle
bir daha bir daha her gelen yönetimle
kol bacak gövde her bir tarafımız bir yerde
zekleniyoruz iyi olanları kötü diye
birlik çağrıları geliyor höparlörden
kuşatılmışız konjektörlerle
açılımlar demokrasiler bilinmiyor kapalı klasörde
faşizmin tokadı patlıyor yanaklarımızda çat çat
gülümsemeler yok olmuş mutsuz bedenlerde
bir koşu bakkala gidiyor toplumsal anatomi
imf nin borç defteri elinde
özentiler kelimeler yabancı ya biz kimiz dilimiz türkçe