Tomurcuğunda Açacağım

Eksik olan tarafımı ararken
Kaybolduğum yerde buldum seni
Gözlerin, yeşille mavi arasında gidip gelirken
Her nefes alış verişinde
Kendimi, soluğunun sıcağında yakmaya geldim

Evet, bekledim seni yıllarca
Bilmem kaç yüz bin yıl geçti
Belki de ben geçtim kendimden
Sana hasret kaldım, meftun oldum
Yeryüzünde, yer bulamadım kendime
İşe bu yüzden tutunarak gün ışığına
Tırmandım gökyüzüne…

İşte arifesindeyiz, gelecek olan baharın
Tomurcuğunda çıldıracağız
Her yağmur tanesinde toprağa yayılacağız
Çiçek çiçek açacağız, yüreğimin taa üstünde…
Yani tam şuramda, solumda

Soğuk bir akşam vakti
Ağaçlar susmuş, rüzgâr keskin tarafıyla
Çizerken anılarımın arasına sıkışmış hayallerimi
Günahsız ellerinle uzanıyorsun yüzüme.
Parmakların sakallarımın arasında dolaşırken
Bayram sevinciyle huzur doluyor
Nefes nefese kalmış umutlarım.