Uykumu böldü bir tıkırtı, odamın kapısı karanlık
Mumlar söndü, dönük sırtı, karanlıkta bir sanık.
Gözlerimi yumup açtım, gözlerimi açıp yumdum,
Ayağımı buzlar kesti, soldurdu beni kuruntum.
"Ölüm" dedi bir ses, attım tiz bir kahkaha.
Ruhumu sardı bir kafes, senedim yoktu sabaha.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta