Her seferinde bu kez son dedim kendi kendime
yüz, belki binlerce kez son
sigara dumanı gibi sonuna dek çektikten sonra seni ciğerlerime
kanserine çektikten sonra aldırmaz
sıcak buharın yakarken boğazıma takılı düğüm
tuttum tutabildiğim kadar sevgini içimde
bir ol istedim ben le, kal istedim benimle
ve o binlerden birinde herhangi birinde, asi umursamazlığını
öfkeyle üfürdüm alabildiğince uzağa, kızgınca
onca bıraktıklarım vardı ardımda, onlar çabucak halka halka yokoldular
öyle olacaksın sandım
seni ben bin kez savurdum havaya
nafile
ve bin kez tekrar
O sönmeyen aynı izmaritten aşkı tattım.
Rana Yavuzer
30 Mart 2010 'da Ankara'da
Kayıt Tarihi : 31.3.2010 00:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!