yanan sobanın tavanda raks eden alevini düşlüyorum tipide
soğuk değil yalnızlık işliyor iliklerime...
kartaneleriyle dokunuyor yüzüme sonsuzluk!
ne çok istiyorum şimdi kartanesi olmanı
beynimde uğulduyor oysa soluk sensizlik
sensizliğin yankısı bu sessizlik
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
offffffff süper
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta