~~~
hafıza tarlalarıma vuran
bir düş denizisin sen,
batmaya meyilli soluk bir anı....
~~~
ben sessiz,
el pençe divân.
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Hayelsiz Hayal:
Radyodan türkü(şiir) dinliyordum. Türkü (şiir) bir düş denizi.
Ben o zaman çocuktum. Dalga dalga üzerime gelen bulutlar. Esen tatlı rüzgar. Yağan yağmur. Ulaşılmaz bir güzellik hafıza tarlama(duygu arazime) düşerdi. Kısa ama etkileyiciydi. Gelip geçici bir andı. Biraz sonra türkü biterdi.
Başka bir türkü başlardı. Bitmez bir denizdi.
Türkü söylenirken, el pençe olurdum. Sessizliğe bürünürdüm. Kelimelerle ifade edilemeyen zarif ve çok narin duyguları yakalama anlama çapasına girerdim. Suskun, saklı duygularımda bir parıltı(kıvılcım) olurdu. Boydan boya alevlenirdi. Keşke bende böyle türkü söyleye bilseydim. Radyoda türkü söylüyormuşum da sevgilide beni dinliyormuş. Ulaşılması mümkün olmayan bir hayaldi. Dirhem dirhem yanıştı. Türkü programı biterdi.
ben âri,
kelâmı manâya üryan
sözün ufkuna hayran
bir kınalı kağıdın izinde
sırrın setr'ine aşikâr
Derdim. Radyoyu kapatırdım. Tamamen kalbi duygulardı.
Selamlar.
bazı anlara denk düşer kelimeler, teşekkürlerimle..
Yüreğinde gelen sesin kaleminle ritimlendirdiğin şiiri okumak haz verdi.
Kutlarım
yorumunuz kıymetli, kalbi teşekkürlerimle üstadım..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta