Henüz yokluğunu kabul edememiş yanlarımla yazıyorum, gönlüm hâlâ “sen” diyor.
Yine umut çiçeklerim solgun,
Sevinç nidalarım sancılı.
Tamamlanmamış, eksik kalmış yanlarım köşe başı manzaralı.
İçime doluyor umut,
“Ya,” diyorum, “o da beni…”
Neyse, o kadar çok sorular yankılanıyor ki beynimde…
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta