28.11.1998 İstanbul/Beşiktaş
Tik tak…
Öldürdüm bir anı yok yere
Bu sırada birini daha…
Yalanlarıma kurban ettiğim binlerce…
Tenime vuran rüzgârın süpürdüğü,
Saniyeleri kovaladım.
Tik tak…
Yalnızlık şarabını döktüm üzerime,
Sinekli kıraathanelerde.
Bir kaktüsü kuruttum pencere önünde.
Bir adım daha yaklaştım,
O sessiz gemiye.
Tik tak…
Yarın denen bilmecenin,
Dünden kalan yedi harfli cevabı
Yaşamakmış…
Yarın yokmuşçasına…
Ve bir yılanın zehriymiş saadet.
Tik tak…
Yaşlanmak büyümek değil,
Yaklaşmakmış sona.
Kırışıklar,
Yaşanmamış hayatların resimleriymiş.
Nefes, tüketmekmiş ömrünü.
Tik tak…
Kayıt Tarihi : 12.5.2021 01:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!