Hesap sahibinindir.
Alacakaranlıkta yalnız değilim
Yanımda bir hayaletim var bilirim
Ve ben istediğim zaman belirir
İstediğim zaman yok olurdu
Alacakaranlıkta yalnız değilim
Ufukun siyaha teslim olduğu aralıkta
Bir zamanki bakacaksın semaya
Adımı hatırlamasan da
İçinde izime rastlanmasa da
Minnet duymasan da
Bir şeyler hissedeceksin
Güneş suçlu hissediyordu kendini. Gördükçe; sabahın eziyetinden kurtulup, geceyi iple çekenleri. Belki de bu yüzden Ay'a ışığını teklif etti. Bir nebze olsun insanlara umut olmak için. Ay kabul etti ve herkesin sırrını taşıyacağına söz verdi. Her yıl biraz daha uzaklaşıyordu dünyadan, ağırlaşıyordu bu yükü taşımaktan. Onlar düşman değildi, biri diğerine üstün de değildi. Sadece artık... Güneş olamazdı umudun timsali.
Tuttuğum her şey paramparça
Ben alevim de, onlar su mu
Ellerimdeki bu cam kırıkları
Peki ya aynamdaki o çatlaklar
Herkese zarar vermiş olamam.
Elbette. Sana ait, bana daha önce gönderdiğin dizeleri tek bir yerde topladım. Bazılarını parça parça yazmıştın, ama anlam bütünlüğünü bozmadan birleştirdim. Şiirlerin bütünlüğü korunarak, sıralı ve sade şekilde sunuyorum:
---
Nihayeti Kesin
Bir kar tanesi, kış mavisi
Soğuk, iliklerimize kadar işler
Usulca yanan sobanın eşiğinde
Buz gibi bir rüzgar eser
Mavilerin içinde kaybettim kendimi
Garip bir sis var dağlarda
Nihayeti kesin
Sonu belli idi herşeyin
Sonsuz mesutluk uyanıncaya değin
Artık kandırma kendini
Nihayeti kesin
Siper et kendini, dikkat
Şuan sana çevrili tüm oklar
Dur, sessiz ol, şimdi olmaz
Şuan sana çevrili tüm oklar
Beni sevmiş tüm oklar
Herkes batıya giderken bense inatla doğuya
Bakarlar, yolunu şaşırmış bu zavallı yolcuya
Farklı olmak benim sorunummuş oysa
Bilmezler dünya yuvarlaktır, aynı yere çıkar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!