Bu şehir yorgunluğunu üstünden atacağı vakit
Elimde bir bavul, gitmiş olacağım bir trenle
Son bir sayfa açacağım hayatıma, tanrı şahit
Unutacağım ne varsa yaşadığım, seni bile
Dönmemek üzere çıktım yola, söz verdim kendime
Sen kal
İstanbul gitsin demiştim
Hatırlar mısın
Sen yine kal
Ben giderim
İstanbul olsun senin
Halledemiyorum
Bazı şeyleri hazmedemiyorum
Ben seni bu kadar
Ne zaman
Nasıl ve neden
Anlayamıyorum
Aktı gözlerimden yaşlar istemsizce
Yine yeni yeniden
Alışığım ben gecelerimi böyle geçirmeye
Her uykudan en az beş dakika önce
Islanmadıkça kirpiklerim
Acımadıkça kalbim
Ne anlatsam
Ne söylesem
Sana ne desem az
Öyle hayret bir şeysin ki
Kelimelerim bunu anlatamaz
Yolcu vapuru kalkacak
Adım adım uzaklaşacaksın yanımdan
Yanıbaşımdan
Tek kelime çıkmıyor ağzımdan
Ama
Veda etmek istemiyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!