Tevfik Tekmen Şiirleri - Şair Tevfik Tekmen

hadi tıklat yine kapımı
bu sefer açacağım
uzat ellerini
tutacağım
sarıl boynuma
dudağı dudağıma

insanlar birbirini yiyor
ekmek yokmuş gibi
kimisi kan içiyor
pınarlar kurumuş gibi
hayvanlar zaten öyle
bazıları tabii

seninle çok bakıştık
tutkuyla gülümseyerek
el ele çok dolaştık
öpüştük
koklaştık
kaç kere

ateş yakar
külün kalır yel üfürmediyse
sel yutar
şiş bedenin kalır

kar yağmışsa
diz boyu
hava soğuksa
ve buz tutmuşsa sular

gelmişlerdi
on iki eylül sabahı
horozlar öterken
askerle
top ve tüfekle
devirmişlerdi dirayetsizleri

işte gece oldu yine
yat vakti
oysa hiç uykum yok
ama başka çare de yok
ister istemez gideceğim
döşeğim serili

ne kadar doğada yaşasak da
Robinson değiliz
vida lazım cıvata lazım
aç da yaşanmaz
gıda lazım
taş devrinde değiliz

şehit diyorlar
filistinde kurşun yiyen sivile
şehit diyorlar
suriyede ölen askere
şehit diyorlar polise

arkamızda dere
önümüz pınar
uzun uzun kızılağaçlar
ve ötüşen kuşlar
bura Istırga oğul