Teslim Şiiri - Ömer Gül

gözlerinin içinde kayboldum yine.
sen bana bakarken o gülen gözlerinle,
sanki bir güç herşeyimi alıp götürüyor benim,
amansız bir ordunun önünde kılıçsız,zırhsız yalnız bir şövalyeyim sanki,
teslim oluyorum o zaman; ama bir terslik var,
kimse beni öldürmüyor,canımı da acıtmıyorlar,
sadece bir bilinmezliğe doğru yükleyip beni de peşleri sıra
alıp götürüyorlar buralardan
ve sanki hep akşam o diyarda,
hep gece..
güneş hep karşımda; ancak sabah hiç olmuyor,
sonra uyanıyorum gözlerinin içinden,
güneşim hala karşımda,
vakit geç olmuş,
seni evine uğurlayıp ben de mahallemin yolunu tutuyorum,
görürsem yolda birkaç kola tenekesi
onlarla şovalyecilik oynuyorum.