Tersine Şiiri - Elyase İskender

Titrek hüzünlü bir şarkı tutturur
Düşmeye meyilli gözyaşlarım
Oysa çoktan düşmüştür bir kırçiçeği,
İğrenç bir yılan tıslamasında yıkılan hayallerimin üstüne.

Sen gözleri görmeyen bir falcısındır
Aşkımı anlatamadığım bir sevda yoksulu.
Sen duyulan bir iniltisin,
Geceyi yırtan iğretğ bir çığlık,
Ömrümün son durağında ki bilet satıcısı,
yanlış dalı kesen bir Nasreddin'sin,
Sen kanla beslenen kontun dudağının kenarında ki pıhtılaşmış,
Durgun ve kırmızı şeysin,
Sen herşey bir el uzatımlık mesafedeyken,
Tutamadığım hiçbirşey'sin! ..

Neyse sen, ..
ne olursan ol;
nerde, kiminle...

Sergilenen hayat oyununun ilgili perdesinde
Bir figüran olsamda,
hep sürünsem, yorulsam, ezilsem, düşsem de
üzerimde şeytanın toynaklarını hissetsemde,
Yine de değişmiycem...

Gözlerimin kan çanağı oluşuna bakma
Çok rahat uyudum dün gece,
'Sen' aklıma gelmedi bile.
kar yağmasına rağmen dışarıda
üşümedim,
Ve seni hiç mi hiç düşünmedim.
Bilirsin yalan söylemem,
Aklıma gelmedi ne sigara ne de gülüşün.

Herşey alabildiğine yeşildi.
Bembeyaz kar altında yatan
Herşey yeşildi ve sıcaktı hava,
Gözlerimde bir damla hüzün yoktu,
Mutluluk gamze gamze dudaklarımda,
Sigaramın dumanı bile keyfinden kıvrıla kıvrıla,
çıkıyordu boşlukta yukarılara, ..

Aslında bende yukardaydım,
Vücudum sımsıcak kardaydım...

'Sen' aklıma gelmedi bile
kuşlar bile hatırlatmadı..
Saat gecenin ikisiydi ama
Çocuklar cıvıl cıvıldı yemyeşil karda,
Sen aklıma bile gelmedin!

Sen ömrümün bir kenarına saplandın
Kalbimde en kuytu ve sotede.
Yoksun artık
gözler yeşil, olabildiğince parlak
ağlamak artık yasak.

Gece güneş terketmiyor beni
Dünyam sensiz daha sıcak,
Sesler duymuyorum artık,
(Tavan ve duvarlarımda gezen tekerlekli sandalyeli adamı anlatmıştım sana bilirsin o da öldü yerçekimini hatırlamış olacak ki çakıldı kafa üstü yere)
ölümden de korkmaya başladım.
anlıycağın normal bir hayat,
Herşey en normal halinde...

'Yazdan sonraki' mevsimde
hani şu 'kıştan önceki'nde
SEN;
yoktun zaten, ..

Sen hiç olmadın, ben gibi...('son'suz)