Altyazılarda ölü sayıları çoğaldıkça
insan hayatının değeri azalıyordu
ters bir oran varken her şeyde
olaylar ne kadar da uyumluydu
zıttıyla kaimdir tüm eşya
böyle buyurmuştu murad-ı ilahî
ışığın kıymeti karanlıkla
tokluk açlıkla mihenk alırdı
ama insanlar bunu sanki
icrânın ücrâya galebesi sayıyordu...
Kayıt Tarihi : 8.7.2014 23:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Whitman’ın kuzu postunda kükreyen kurt
takdis ediyor sübyan ağıtlarını /
post-modern çağın /
yalancı mezelerle donatılmış
işkence zanlısı sofralarında /
bin izzetle ağırlanıyor /
doğrulanıyor Huntington savaşları.../
karşıtını şehvetle sağıyor
“novus ordo seclorum” /
zamansız kederler çatıyor
güvensizliğimde yapay teoriler /
kulpu çatlak küp gibi devrilirken
kalesi kadim uygarlıklar /
farkındalığım ağlıyor /
ağlıyor insan yanım.../
geleceğe kurulmuş
adaletsiz bir masa bu! /
yara derin kozmopolit yüreğim ah! /
iç benlerim çok uluslu şirketleri işaret ediyor /
boğuyor kalleşliği kahpe entrikanın /
yırtılıyor suratlar /
dökülüyor şiddete derin tesirli /
kan revan içinde ürkmüş /
eski bir dost yeryüzü şimdi.../
hangi dilimle gülümseyeceğim ona /
hangi yangından kalmış dudaklarla?.../
utanıyorum çocuk!.../... (N.Erlaçin)
dedim ve sustum...
TÜM YORUMLAR (4)