Hani eski, terkedilmiş evler vardır,
Artık içinde oturulmayacak evler.
Hani onlar artık sadece taştır,
Artık tutmaz kapısından eller.
Şimdilerde ben de o evler gibiyim.
Ne gelip bir yanımda oturanım var,
Ne de elinden tutacak bir sevgilim.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta