Terk Ediş Şiiri - Hüsnü Bala

İşte gidiyor martılar Zelal
Sen öyle hasretler büyüt kış/lar/ın koynunda,
Bahar/lar/a gebe kal,
Sonsuzluğun gizinde yıkat acılarını,
İşte gidiyor deniz ve rıhtım...

İşte gidiyor vapurlar Zelal
İçinde tıklım tıklım hayatlar,
Sen öyle acılar biriktir gizinde hayatın
Kimsesizliğin dirayetinde kuşan sessizlikleri
İşte gidiyor hayat ve vuslat…

Zelal, bir bir terk etmekte her şey bizi,
Gölgemiz, derimiz, yüzümüz, kanımız...
Her şeyimiz terk etmekte bizi
Terk etmekte bizi tek tek…