Terezina....
İsmini hatırladım dün gece, gördüğüm bir kağıt sayfasında.
Beynimin 15 yıldır gebe kaldığı düşüncemin doğum sebebi Terezina.
İsminin geçtiği her an dudaklarımda bir gemi vuruyor karaya.
Rodos'un narin çiceği...
Gözlerini hatırladıkça gökyüzüne nispet yapıyorum ve binlerce güneş doğuyor saçlarında.
Dünden beri perdeyi aralamıyorum, daha doğrusu sen aklıma gelince gökyüzüne ihtiyaç duymuyorum.
Antik şehrin yalancı baharı
Terezina..
Rıhtımına oturmuş mehtabını seyrederken, yudumladığım rakıda tenine dokunuşumu işliyorum ellerime.
Bir iki söz mırıldanıp öpücüklerimi koyuyorum elimdeki şişeye.
Susuyorum her defasında...
Avuçlarımı sıkıp bir kağıt gibi buruşturup atıyorum yüreğimdeki resmini.
Ahh Terezina..
İsmin gibi yabancısın bakışlarıma.
Durup durup göz bebeklerini dinliyorum,
Ve alabora oluyor ayaklarım kaldırımlarda.
Gönlümün üç mevsimi,
Terezina..
Bukez çalıyorum seni saklandığın çay bardağından..
Yaşayacaksan bende yaşa.
Hayatımın en yaşlı sevdası
Köklerine sarıldım,
Küçücük bir yer ver bana toprağında,
Gölgende üşümek istiyorum...
Terezina..
Kayıt Tarihi : 19.6.2009 17:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!