Terasa'ya Mektup

Yanılışım sen, doğru olan sensin
Doğruluğun genlerinde kalmışta
Bana yanlış gözükmektesin
Eşkaline rastlasam da bir anda
Sen değil diye dönüp bakarım
Akıl almaz bir duyusun bu bende ki
Her seni duymadığım anda bir cigara yakarım... her yüz yılda bir sesini duyarım ,
sesin ne kadar uzak
Seni arar sorarım
sesin ne kadar tuzak...
Ah...Terasa gönül ufkum yenildi, bu yeni çağa
Çok dirençli sanırdım oysa kendimi
Bir nevi göğüs gerivermek bir dağa
Bu çağa uydurmakmış bendimi

Cahit Zarifoğlu'nun deyimiyle tek fark var aramızda
Bir terasa hayaliyle yazdığım metinleri
O karalar büsbütün eti kemiğiyle nefret ederek..