Tenime Gözyaşın Değdi Şiiri - Erbil Kutlu

Tenime gözyaşın değdi,
Bana sarılmıştın,
Boynumdan aşağıya süzüldü,
Bir yanardağın lavları gibiydi,
Geçtiği her noktamı yaktı.

Gecenin karanlığına karışmadı, karıştırmadım...
Gözlerinin, o vazgeçemediğim ışıltısı ile nurlanmıştı,
Mum ışığı gibi yumuşak,
Güneş gibi göz alıcıydı,
Mutluydum, yanımdaydın...

İçim yanıyordu, gözlerin süzülmüştü,
Senindim, yanındaydım,
Senin güçlü olduğunu hissetmeni istiyordum,
Ama gözyaşların zaafım oldu,
Sadece sarıldım sana sımsıkı ve
Tüm gücümü iletmek geldi elimden...

18.05.2009.Pazartesi – 03.30