Ten Tene Şiiri - Aşk Aşkın Şehri Ordu

Seninle yatmak demek değil bu.
Seninle dilin dudağıma değdiğinde
dünyayı unutur gibi olmak mesela.
Şehvetten değil,
dünyadan kurtulmak gibi bir şey.
Omzuna başımı koymak değil,
kollarında hayata küfretmek
ama inadına da
yarın yine seni seveceğimi bilmek.
Senin tenin...
valla yalan yok,
bazen bir yorgan gibi sarıyor,
bazen de ocak yakıyor ulan!
Ama her seferinde
ben kendimi daha çok “ben” sanıyorum.
Bacakların boynuma dolandığında,
aşkın fizikten ibaret olmadığını anlıyorum.
Çünkü o sırada
zaman durmuyor
ama benim içim yavaşlıyor.
Ve seninle sevişmek
bir yatakta bitmiyor.
Sabah kahvaltısında devam ediyor,
ekmeği birbirine uzatırken
göz göze gelmekle yeniden başlıyor.
Ben seni
utanmadan seviyorum be kadın.
Hem yatağında,
hem sokağında,
hem de o kalabalıkta elini tutarken.
Çünkü bu işin raconu şu:
Ten teneyse,
kalp de yüreğe denk düşmeli.
Yoksa sadece soyunursun
ama hiç dokunamazsın...
Aşk