…Temyiz ve Kerbela… Şiiri - Naime Erlaçin

zamandan bilinir sanıklığımız
tanıklık
hüküm ve beraat

böyleyken neyin izdüşümüdür darağacı
hangi yangından kalma
cama sıvaşan bu kalıcı iz

s o r a r ı z!

mülteci kamplarında içimizin
iskâna açılır öznel muhaceret
zulümden sorgulanır sorum ve sorumsuzluk
nehirler yılgın akar tuza
ekmeğe utançla

küskün bir ay dokunur harfleri kırık elifba’ya
meşakkat bebeleri birikir nesebimizde
sabi’den inen kıpkızıl bir tokattır
yanağımızda tüten

vakitsiz ecellerden o sıra
istimlâk bedelleri tahsil eder inatçı bir melek

hangi tebaası şiirin
s o r a r ı z!
vareste tutulur kan ve is’ten?

en iyi çağ tanır ölüm bandıralı sessizliği
bir dilekçe yazılır
kapı kulluğunu andırır suskuya
etimizden düşen
nafile ve çaresiz bir çığlıktır t e m y i z!
sur’dur üflenir soysuz sükûta
sanık
el pençe divan
kızarır arifin anlayan yüzü
haysiyet divanında

içim ağrır iğdiş edildikçe sutur
ki yağmalanmıştı dünden
yarından mesul

bir yudum suya
hasretliktir bu mânâ
:
söz
K e r b e l a…

(16 Şubat 2006) – “ 6. Dekad “ Dosyasından…