Temmuzun Şafağı
Gecenin bağrında bir ateş yükseldi,
Yiğitçe yürüdü herkes, asla pes etmedi.
Vatan aşkıyla düşüldü o yollara,
Her adım, tarihe şanla yazıldı o anda,
Bir millet, karanlıkta yıldız gibi parladı o sancakta
Tankların gölgesinde çelikten bir irade,
Elde bayrak, dilde dua, gözlerde cesaret.
Kurşuna siper ettik tüm umudumuzu,
Korkmadık, yılmadık, düştükçe ayağa kalktık,
Her nefesle “Bu millet eğilmez” diye haykırdık.
Şehitlerin kanıyla sulandı bu kutsal toprak,
Ay yıldızla büründü, göğe yükseldi bu bayrak.
Bir annenin feryadı, bir evladın haykırışı,
Dualar sardı dört bir yanımızı,
Yiğitlerin ruhu kor oldu, yaktı tüm düşmanı,
Tüm cihana gösterdik milletin imanını.
Kim koparabilir bu halkı bu aziz yurttan,
Her taşın altında bin şehit yatar can ,can,
Bu vatan, yüreklere yazılmış bir destandır, sonsuz ve sarsılmaz bir anıdır
Bugün de yarın da gökyüzü bizimdir,
Dalgalanır bayrağımız, tarihe şahittir.
15 Temmuz gecesi and içtik unutmayız ,
Bu toprak, bu bayrak bize emanettir bırakmayız
Şehitlerimize söz olsun: Bu can vatan için feda olsun
Ezan susmaz, bayrak inmez, millet bu bayrağı haine mukaddes etmez .
Kayıt Tarihi : 10.4.2025 14:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Abdulsamet Ceylan’ın kaleminden 15 Temmuz’un çocuk hafızasında bıraktığı derin izler... Abdulsamet Ceylan, henüz küçük bir çocukken, Türkiye tarihine kara bir leke olarak geçen 15 Temmuz 2016 gecesinde hayatının dönüm noktalarından birini yaşadı. O gece ailesinden uzakta, İstanbul'da anneannesinin evinde kalıyordu. Yaşı küçüktü, ama yüreğinde o gece büyüyen korkunun, belirsizliğin ve hasretin izleri derin oldu. Darbe girişimi başladığında evde yalnız kalmıştı. Anneannesi ve evdeki diğer bireyler sokağa inmiş, ülkesine sahip çıkmak için harekete geçmişti. Henüz neyin ne olduğunu tam olarak kavrayamayacak yaşta olsa da, o gece içinde kopan fırtınayı hiç unutmadı. Dışarıda sirenler, silah sesleri, tankların uğultusu... İçeride ise tek başına bir çocuk ve kafasında tek bir soru: "Ailem şu an ne yapıyor? Onlara bir şey olacak mı?" Ailesi, onu almak için köprüye doğru yola çıkmıştı. Fakat tam o anda gelen bir telefon, güzergâhlarını değiştirip geri dönmelerine sebep olmuştu. Minik Abdulsamet, o geceyi hem ailesinden, hem de çocukluğundan biraz daha uzaklaşarak geçirdi. Yıllar geçti... Ama o gece kalbinin bir köşesinde sessizce yaşamaya devam etti. Zamanla kalemine sarıldı, hislerini dizelere döktü. Ve 2023 yılında, yaşadığı duyguların şiire bürünmüş hâli olan “Temmuzun Şafağı” adlı şiirini kaleme aldı. Bu şiir, yalnızca bir çocuğun karanlık bir gecede hissettiklerinin ifadesi değil; aynı zamanda bir milletin, bir ailenin ve bir yüreğin direnişinin de sessiz tanığıdır. Abdulsamet Ceylan, “Temmuzun Şafağı” ile hem kendi iç dünyasının yaralarını sarar, hem de o geceyi unutmamak gerektiğini hatırlatır.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!