Çocukların oyuncakları çalındı
idealleri şekilsiz süzülüyor hayatın üzerine
yetemiyorum
Para benden ırak
ihtiyaçlar canıma yetiyor
ağırlar beynimi ağrı-dağlar gibi.
Tanırdım hayatı-dostum du huzur
üzgündü mutluluk
Namusla para arasına girdi cilvenaz
savuştu erdem.
Ağrılar başladı tanıdığım sağlamlar da
yine tanıdığım çürükler de.
Çürükler üzgün
sağlam şaşkın
cilvenaz mı?
O! hepten çökük
Uyanmak isterdi emek
birileri üstüne tül örter
ninni çekerdi emeğe
uykumuzu çaldılar sabahlara değin.
Emin değil di beyin ve yürek
lüzumsuzluk yerine konulmaz dı bütün ihtimamlar ve azim
durum sanıldığından karışıktı
çıkmaz sokaklara saptırıldı özen ve gayret
su sabuna hasret
dokunaklıydı-dilin tutuklanması.
Beklerdi insanlardan bir kaçı
özgür olmayı,katlanmayı
kendilerine el uzatılmasını beklerdi
İnsanlar;
beklerdi tembelce..
Bu insanlar yetkin kişilerdi
dolu kişilerdi uzmanlaşmış
cesurdular.
Onaya ve sonuca müdahale edebilecek ti.! Ki.
Sindiler-satın alındılar..!
görünenmiy di,gerçekmiydi yer çekimi.
Çekildiler geri.
Arabın derdi kırmızı papuçmuş.
Netice de;
Bedduaya kaldı iş
beddua aşkı rezil etti
emeği rezil etti
kırıntı bile olmadı açlığa
zamana böldü-vadesini uzattı beddua.
Aşkın-emeğin-açlığın
mayın tarlasıymış meğer hayat.
basıldığında!
tuz
yaraya.
Kayıt Tarihi : 24.1.2009 00:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)