Korkarak yaşar olduk.
Yüreğimizde inandığımız ne varsa sular altında kaldı.
Kendimizden çoktan geçtik de,
Nasıl bir dünya bırakacağız ona yanar olduk.
Uykuya dalmaktan, sabaha uyanmaktan,
Bir yudum suyu kana kana içmekten muzdarip olduk.
Temiz kalan ne var ki elimizde diye diye,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta