Kar yağdı,yağdı,yağdı….
Her yerde,
Tek bir rengin hâkimiyeti vardı.
Siyah dahi beyaz oldu
Tüm karalarımızı beyazlar gölgeledi.
Kurşun işlemez bu aşka gülüm
O aşk ki dağları deldi.
Ferhat’ın her gün çektiği zulüm
Yeni aşklara tomurcuk verdi…
Kar yağar erir gider
Mektup yazılır selam gider
Asker olup seven gider
Aşk gelir, gitmez.
Bayram olur geçer gider
Yer ile gök arasında yaşanır
Ne yaşanacaksa
Her ne kadar
Yaptığın işlerde
Ayağın toprağa yakınsa
Öyle işler yap ki
Çıkar yüzündeki maskeyi çıkar
İçinden geldiği gibi sar
Kucakla tüm sevdiklerini.
Hayat madem bu kadar.
Gönlünün sesine uysan ne çıkar?
Dağ, taş, güneş, dere
Sımsıcak rüzgârlara sevdalı.
Uzan sevgilim benimle yere.
Bizi böyle coşturan
Gül olmalı,bülbül olmalı….
Aşk olmalı…
Kaç zamandır ben böyleyim
Dünya olmuş bana zindan
Malı mülkü ben neyleyim
Koş gel bana, haydi Handan.
Uyku bilmez hiç gözlerim
Ne suçu vardı da
Demir parmaklıkların
Arkasında
Günleri
Mahpuslarla beraber sayıyor
Saksıdaki çiçek…
Bir deniz ufkunda
Kıvrılan bahar yeli olmak
Yalnız kalan yolların
Çileli yolcusu olmak.
Yüksek dağda duman
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!