Telli Turnam Şiiri - Harun Ertaş

İçin bir gün unutur diye avutur da
Sen nergissen ben toprağınım
Karlar eriyip çiçekler solsa da,
Sevgimdeki beyaz sadakat baki kalır

Sen benim telli turnam
Kıvrım saçlarına bile hasretim
Sen benim sözde küçük anam
Gözlerindeki en değerli servetim

Senin bakışındaki zarif yolum
Seni bırakıp nasıl gideyim?
Sevdalım, kahve gözlü dilberim
Sen benim tatlı sayfa sonum

Ben sensiz bitap düşmüş viraneyim
Hasretin vurmuş beni bir kere
Ben bu yollarda neyleyim
Dilin bir sayıklasa ismimi düşlerinde

Kumral saçlı kısa endamlım
Yüksek tepeler bile uzlaşır
Omzum bir başın düşünce yumuşar
Belki gözlerin de böyle bana yakışır