Telli Kurşuna Öykü Şiiri - Ozan Efe

gözlerimde yaş
yalnızlığımda çağlar
kördüğümü şırk

nasıra dolmuş
yüreğindeki çığlık
güldüğümü çirk

sessizliğinde
telli kurşuna öykü
çıkmaz sokak sirk

yanıp yakılsa
zemheri gölgesinde
düşünceli berk

oturdu ağlar
tutuşurdu denizde
sılasında terk

ayıldığında
yıldızlar gülüyordu
bayılsa da dirk

yüzüne dokun
gülüşünde pek çirkin
ateşinde kırk

görmedin mi hiç
sızlar burun direğim
sırtımdaki hirk

kuzuları yok
gözlerinde yaşı da
melemiyor irk

dinlenir toprak
üst üste ekilince
bıldır tatil kirk

iyice ermiş
çıktı çıkacak suyu
elindeki pırk

birin bir kalsın
birin hiç iki olmaz
olur dersen şirk

alış verişte
asıl olan etikse
ödenişin tırk

ozan efemden
öğütler dolusu söz
damarına zerk

021011