18 Temmuz 2005, İstanbul
odam kül tablası kadar kül dolu
alnıma dokun bir çocuğun yükselen balonları gibi
şifa ellerinle naçiz yılgın vücudumu koru
seslerinle yak derimi
dalgınlığımı hiç say
çünkü hiçim ben,
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..