Gecenin dördünde herkes uykuda yakalandı
On bir şehir, yedi nokta yedi ile salandı
Korkunç uğultuyla,herkes kıyamet koptu sandı
Bir dakikalık zelzele on binlerce can aldı
Aliyi sevmeyen alevi, alevi olamaz
Kimseyi yanıltmasın, eliyle poz verdiği saz
Cebi doldurmak için, yalandan okuyor duaz
Takiye yapar, iki yüzlü nankör hilebaz..
Hayber kalesi fatihine, çatıyor güya
Ömür boyunca hep çalıştılar
Helal rızık için uğraştılar
Gün oldu, aç susuz yattılar
Şimdi, yük görülür emekliler
Bağ, bahçe,tarlasını ektiler
Kalktım göç eyledim, canım Erzurumdan
Gözü yaşlı ayrıldım, ata yurdumdan
Hiç hoşnut kalmadım, ben bu durumdan
Seni hiç unutamam, şirin Erzurum
Yaşadığım anılar, hepsi beleğimde
Olana bitene aklım ermiyor
Yolumuz,parçalara bölünüyor
O Ali, bizim Ali değil diyor
Durum bundan ibaret, Ali'm
Bazıları reddi miras ediyor
Konuşurken sesimiz titriyor
Ağzımız, dilimiz bal damlıyor
Benliğimizi mutluluk sarıyor
Kız sende gizemli bir şey var
Bir süre görüşmezsek, özlüyor
Sen olmazsan meleğim
Kolum kanadım kırılır
Yüreğime gam dolar
Dünyam başıma yıkılır
Arada bir çıkıp, yiyip içip dolaşalım
Doğa,'nın güzelliklerinde nefes alalım
Kollarımızı açıp Sımsıkı sarılalım
Bir daha da, hayatımızın tekrarı yoktur
Aynı çatı altında huzurla yaşayalım
Sen sıkıntılarımın tek ilacısın
Kafalarımız uyumlu, tam mizacımsın...
Nefes almak için, bağımlıyım sana
Hayat öpücüğüm, can ihtiyacımsın...
Dert dolu gönlümün teselli'gahısın
Gün be gün Yaram azıyor
Her tarafım sızılıyor
Eşe dosta haber salın
Son vedaya yol gözlüyom
Bu dert beni öldürecek
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!