Sensizliğe bıraktım geceyi
Ve bitmek bilmeyen dakikaları
Özlemini doldurdum kutu içine
Tozlanmaya bıraktım
Sevdanı yolladım bir küçük kayık içerisinde
Okyanusun azgın sularına
Adresin hiç olmadı bende
Siman ise fikrimin incesinde
Varlığın hiç olmadı
Seni ben yarattım sadece
Biraz duygularımı kattım
Biraz da hayallerimi
Ben seninle gezdiğim o tozlu yollara hasretim
Ben seninle geçirdiğim dakikalara hasretim
Ben senin için gözümden akan yaşlara hasretim
Ben senin için beslediğim umutlara hasretim
Ben senin için içimde volkanlar alevlendiren sevgine hasretim
Ve Hasretlik bitmedi
Umut Kalmadı
Sevda ise senden hatıra
Yaşam kalmadı
Yaşamaksa haram bana
Gözümde yaş kalmadı
Pir Sultan'ım ben
Darağcında bir ozan
Bir aydınım ben
Sivasta kahbece yakılan
Bir Hüseyin'im
Kerbelada susuz kalan
Ay yine denizin üzstüne düşte
Ve dalgaların hırçın yüzüne
Hatırlarmısın sevgilim nasıl seyrederdik
O güzel manzarayı
Ben sana derdim
Bu kadar küçük bir ışığın
Ben Seni Sevdim Sadece
Gözlerinde sanki bana beni sevdiğini haykırırcasına söyleyen ışıkla
Ben Seni Sevdim Sadece
Başımı gövsüne yasladığım zaman kalbindeki o heycanlı atışıla
Ben Seni Sevdim Sadece
Kulağıma fısıldağın o aşk sözlerininle
Yorgun dilimde bir hece
Gitme ne olur
Senin sevdanı bulmadan
Yitirmekmiydi özlem
Ellerini tutmadan ayrılmakmıydı
Ardına bakmadan çekip gitmek
Bir eylül yağmuruyla girdin hayatıma
Bir sonbahar ağacı gibi
Dalından ayrılan yaprak misali çıktın hayatımdan
Beni terk edilmeye mahkum ettin
Aşkın hala bir heycanla kalbimde
Gözlerim bakar kör insanlık kalmadı hayatımda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!