Tekamül Şiiri - İlknur Kavrar

Işığa uzandın mı hiç
Ben değil biz olmaya?
Evren denen bu okulda...
Dürüst oldun mu kendine
Aynaya baktın mı hiç?

Tanrı'ya döndün mü yüzünü
Teslim oldun mu kadere?
Sevdin mi kendini hiç
Dağı, taşı, toprağı
Kuşu, kelebeği sevdiğin kadar?

Sevdin mi yerdeki karıncayı
Kendini sevdiğin kadar?
Suya uzandın mı hiç
Bırakıp karanlığı?

Özgür bıraktın mı rüyalarını
Alıp sırtına sonsuzluğun yükünü
Güçlenerek uyandın mı sabahlara?
Güneşe çıplak gözle baktın mı hiç?

Topraktan gelip döndün mü toprağa
Merdiven dayayıp da ışığa
Göğe tırmandın mı hiç?

Sen, ben oldun mu hiç?