Tekâmül Şiiri - Ahmet Süreyya Durna

Közü kucağıma deştim,
Mangal gibi yanıyorum.
Azgın devlerle güreştim,
Yendiğimi sanıyorum.
***
Zabtettim güneşi,ayı,
Taktım âleme kancayı.
Karanlıkta karıncayı,
Gölgesinden tanıyorum.
***
Eh,sürdüm devranı/demi,
Yürüttüm karadan,gemi.
Üst makama dilekçemi,
Aracısız sunuyorum.
***
Kalın kafalı kazları,
İdrakten yoksun yozları.
Çapsız,çağdaş yobazları,
Her mecliste kınıyorum.
***
Geçtim,parçadan bütüne,
Dinamik başladım güne.
Cennetteki kuş sütüne,
Ekmeğimi banıyorum.
***
Tekâmülde uç noktayım,
Arşa kucak açmaktayım.
Kanatlandım uçmaktayım,
Zirvelere konuyorum.
***
Düşündüm,Tûfan-ı Nuh’u,
Dışladım soysuz güruhu.
Ve kutsanmış,aziz ruhu,
İftiharla anıyorum.

Ahmet Süreyya Durna

Şafak Taarruzu (şiirler)