Üç odalı bir evde dört yıldır tek başıma,
Hücre mahkumu gibi sessizce yaşıyorum.
Hayatı bir yük gibi sırtımda taşıyorum.
Ve biliyorum bir gün ne gelecek başıma.
Kimsesiz öleceğim, yitirdim umudumu.
Mutlu olmaya dair, yuva kurmaya dair.
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta