Güllü poşumu dikenlerin dibine soyunur
Yalınayak girerdim bahçelerine
Eteklerimin rüzgârı dokunurdu kumdan kalelerine
Yok zangoçların, yok ezan sesleri
Minareler çan çiçekleriyle göğe yükselirler
Huriler kuma iner şarap sunarlardı
Sarhoş olurdum kıskanırdı Leyla
Mecnun kendini doru bir atın eyersiz gövdesinde
Çöllere salardı, bulut sürüklenirdi ardında.
Ben sensiz, ben sende, ben gündüzünde, gecende
Ben ıssızlığında yalnızlanırdım
Tek ayrılığımız yan yana yaşamayışımız
Tek yalnızlığımız tamamlanamayışımız.
Necla MaraşlıKayıt Tarihi : 7.7.2011 23:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!