Kadın inancının aldanışında gözyaşı
Acılarıyla utancı kemirmekte yüreğini
Bir çocuk tutunmuş anasının eteğine
Ayakları yol bilmezlik çaresizliğinde
Ne güzel açmıştı kollarını sevmek özlemiyle zamanında
Ne çok inanmıştı gözlerinden ışıkları çalan o karagözlere
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
