Bir bisiklet tekeri gibiydim, hayat üstüme sürdükçe sürüyordu dünyanın kirini pasını
Ayaklar baş olmuştu,susmak ürkütüyordu
Kusuyordu o gece nevrim, bulanıyordu gözlerim
Anlamsız iki nakarattan ibaretti işte hayat
Düzenlerin çıkmazına yalın ayak yürüyordu,tüttükçe tütüyordu , ağlıyordu parmaklarım ağzımda.
Tek hecesiz geceye elvedanla içim içime sığmıyordu dert yazan kalemi kırdım o gece masamda.
Dedi: düş içime sır olsun müsveddeler.
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Devamını Oku
Uçsun bir dem! uçsun buzdan kalbimde.
Hangi yitik güzden kalmış bu yaprak
Bu bahnamede şal.. inmez üstümüzden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta