Sanki hapishanedeyim şehirde doğdum şehirde yaşadım
Evler beton ormanı, çayırı. çimeni, toprağı hiç bulamadım
Yıllarca okudum esaret altında durdum ve soluyarak kaldım
Yaşarken dostlar bir hapishanede tek göz pencereden baktım
Vakit geçmiyor orda eğlence her an yok saatler duruyor
Yaşam öyle zorlaşmış ki dost arkadaş bir türlü bulunmuyor
Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,
Devamını Oku
Mısralarımda;
Dokunabilir misiniz,
Göz yaşlarıma, ellerinizle?
Bilmezdim şarkıların bu kadar güzel,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta